Çok kişilikli ilişkilerinize bir göz gezdirip, üzerinde biraz kafa yormanız halinde, aslında ne kadar tek kişilik yaşadığınızın farkına varmanız yüksek ihtimalli bir durumdur.Unutulmaması gereken şudur ki; bireylerin kendilerine çizdikleri yolda çoğu zaman bencilliklerinden ödün vermediğidir.İnsan bencildir, insan mükemmeli ararken yaptığı hataları yanı başındakine yıkmaktan zerre çekinmediği gibi, bu durumdan elde ettiği ferahlık hissini doruk noktasına kadar yaşamaktan büyük haz duymaktadır.İnsanlar bütün değil tektir ve bu durumda toplum olgusundan veya en basitinden aşklardan bile söz etmek varsayımlardan ibarettir.Bunu görebilirsiniz, ancak kabul etmek istemezsiniz.İnsanlar görürler ve gördüklerini umursamış olsalar gerçek manada tanışık sayılabilirler.Bu durumu değiştirmek mümkündür ya da değildir tartışılır, fakat kesin olan şey şudur ki; bu aşamada dahi, insanlık bencilliğinden ödün vermeyecektir.Milyarlarca insan içerisinde tek olan kişi, etrafından dönen oyundan bihaber gibi davranacak ve bir o kadar ona dahil olmak için çabalayacaktır.Bir gün bu durum içinden çıkılamayacak bir hal alabilir.Şayet bu durumdan rahatsız olmanız halinde varsa inandığınız bir yaratıcı suçu onda arar, yoksa gündelik problemlerinizin arasında çöpe atar yükünüzü hafifletirsiniz.Sonuç itibari ile insanlık, toplum, birey birbirine görünmez biçimde bağlı olan bizler aramızdaki bağı yok etmek için var gücümüzle çalışıyoruz.Bırakalım oluruna varsın.Varsın ki, kendi elimizle yarattığımız bencillik daha da karanlığa bulansın.