Sessizlik balyoz gibi indi beynine, balyoz gibi ağırdı ölüm.Bahar çoktan gelmişti de, yazı göremeyenlerdendik belki.Hem yazı görsek ne olur?Kömür ateşinde yanmıştık usulca, dumanı ile ahbap olmuştuk.Sahi, dostlar ne güne duruyor...İnsan dostu uğruna bin can verir.Bin defa kahrolur bedenler, bin defa unutulur...


Yaşayan, nefes alan, hareket eden bizler...Sizce de kendimizi pasifize etmenin zamanı gelmedi mi?Hayatı durdurmanın.

*Tüketmeyin; bir seferlik olsun kişisel zevklerinizden ödün verin.
*İşe gitmeyin
*Toplu taşıma araçlarını kullanmayın
*Bankamatiklerden uzak durun (Para akışını sekteye uğratın)
*Kepenk kapatın
*DÜŞÜNÜN
*DÜŞÜNÜN
*Birlik olun (kolektif hareket edin)
*DÜŞÜNÜN
*Korkmayın
*DÜŞÜNÜN
*Sokağa çıkın
*Amaç edinin
*Özgüven sahibi olun
*Saygı duyun
*DÜŞÜNÜN
*Yapıcı eylemlerde bulunun
*DÜŞÜNÜN

 Günlerden Pazartesi, Aylardan Mayıs...Mayıs ayının son Pazartesi.Pazar gecesi uykularında bir haftalık mutsuzluk enjekte ediliyor insanlara.Bir haftalık stres, bir haftalık kaygı.Uyku tutmayanlar o haftayı hiç yaşanmamış gibi kayıp geçiriyor.Dış dünyaya bağlı, bir o kadar ondan habersiz.

 Günlerden Pazartesi, Aylardan Mayıs...Mayıs ayının son Pazartesi ve ben bir sonraki günü yaşamak için uyanıyorum.Hayatı bir adım ileri taşımak adına.Nefesini yanaklarında biriktirmiş kardeşlerim, yanakları kızarmış havasızlıktan, kızgınlıktan.Bırakmıyorlar, bıraksalar ne olur nefes alınmaz olmuş, göz gözü görmez...Nefesini içine akıttı kardeşlerim ve öylece bakakaldım.